Afgelopen zomer heeft Simone, voormalig bestuurslid van Students for Children, een bezoek gebracht aan onze lokale partner in Kenia: Action Ministry Kenya. Ze heeft onder andere het project dat wij ondersteunen, Blessed Camp, Msambweni, bezocht. Lees hier haar verhaal en ervaring.
Blessed Camp is een oude leprakolonie, wat vooral de eerste keer dat ik daar was, een enorme indruk op me heeft gemaakt. Om het stigma wat er op deze groep mensen rust te doorbreken, heeft het bestuur van Students for Children in 2009 besloten om een aantal kinderen naar een particuliere school in de buurt te laten gaan. Hoewel de ziekte al jaren is uitbehandeld, werden de kinderen nog steeds niet toegelaten op scholen, omdat men bang was voor besmetting, of zelfs wel eens dacht dat deze families vervloekt waren of duivels waren. Ook hebben de oudere generaties geen kans op een baan en een inkomen, omdat ze om dezelfde reden zijn verstoten door de maatschappij, en vaak ook door hun eigen familie. Hierdoor hebben deze mensen ook geen geld om hun kinderen naar een school te laten gaan, of boeken of uniformen te kopen.
De twee voorgaande keren dat ik in Kenia ben geweest, ben ik ook naar Blessed Camp geweest. Beide keren heb ik een bezoek gebracht aan de school waar de door Students for Children gesponsorde kinderen naartoe gaan en ben ik bij vrijwel alle kinderen een keer thuis geweest om de thuissituatie met eigen ogen te zien. Zo ook afgelopen zomer.
Het was al anderhalf jaar geleden dat ik er was geweest, dus ik was blij om te zien dat de kinderen zoveel vooruitgang hebben geboekt het afgelopen jaar! Vooral was ik verbaasd over een van de jongens die wij sponsoren. Vroeger was hij een teruggetrokken, verlegen en soms zelfs bang jongetje. Zijn thuissituatie is verre van ideaal, en hij slaapt daarom af en toe op school, samen met zijn broer en zusje. Een moeder hebben ze niet, en hun vader is vaak de hele week in de stad om te bedelen, waarna hij meestal een of twee dagen thuis en dan weer vertrekt naar de stad Mombasa. Dit heeft ervoor gezorgd dat deze kinderen volledig op zichzelf zijn aangewezen, zelf voor eten moeten zorgen, hun kleren moeten wassen, hun huiswerk moeten doen en iedere dag weer naar school gaan. Deze situatie heeft er niet alleen voor gezorgd dat deze jongen erg teruggetrokken en verlegen was, ook heeft hij hierdoor veel school gemist.
Nu een jaar later, zag ik hem weer op de Msingi Bora Academy. Hij was haast niet meer te herkennen vergeleken met jaar geleden. Vrolijk als hij was kwam hij me als eerste van alle kinderen begroeten en vroeg hij hoe het met me ging. Nadat ik even leuk met hem had gekletst, rende hij weer naar zijn vriendjes, om ze vervolgens keihard in te maken met voetbal. Ik was blij verrast, aangezien het me de voorgaande keren niet gelukt was om met hem te praten, omdat hij gewoonweg bang was van vreemde mensen.
In de middag heb ik even met zijn docent gepraat, die mij vertelde dat hij steeds betere cijfers haalt, en een enorme groei heeft meegemaakt het afgelopen jaar.
Ik vind het heel goed om te zien dat Action Ministry de situatie van de kinderen zo goed in de gaten houdt, en aan de bel trekt wanneer dat nodig is. Zo zijn er een aantal kinderen waar de thuissituatie dermate slecht is, dat de kinderen niet langer thuis konden wonen. Zo is bijvoorbeeld van een van de gesponsorde kinderen de moeder weggelopen van huis en niet meer terug gekomen, wat betekende dat dit meisje van 12, ineens de zorg voor haar jongere broertje en zusje op zich moest nemen. Deze kinderen gaan nu op kosten van Students for Children naar de kostschool, wat ook onderdeel is van de Msingi Bora Academy.
Met de rest van de kinderen die gesponsord worden door Students for Children gaat het ook erg goed. Twee van de kinderen zijn inmiddels klaar met de basisschool en gaan nu naar een middelbare school, wat gefinancierd wordt door onze lokale partner, Action Ministry Kenya, en een meisje heeft vanwege haar hoge cijfers en goede inzet zelfs een klas mogen overslaan!
